天下父母心

我是曼谷人，父亲是移民自中国，母亲是在泰国出生的华裔，双亲一共有六个孩子。我是老大，我母亲在我十一岁时就往生了。过了三年后，父亲就跟位年轻漂亮的女生结了婚，年纪相差了三十三年。他们有四个孩子，自我们有了继母后，家里就经常有冲突。因为父亲总是顺著继母，她比我大五、六年而已，让我觉得很不公平。

老大的儿子

我父母亲共有八个孩子，我是老大。当母亲生下是大儿子的我后，就有了四个女儿，可是母亲还想要儿子，所以就到家附近的嗒斯神庙许愿求子，就再有了三个儿子。六弟，是母亲去嗒斯神庙求回来的儿子，他一出生就患了心脏活栓漏，在三十岁时，他的病情严重到需要住院。

不怕一万，只怕万一

我爷爷是位很有名的区长，很多人都受过他的恩惠，包括在佛教里，爷爷也曾帮助建设寺院。每逢佛日的前一天和当天，爷爷总是教导孩子们有关道德的事。但爷爷的个性凶悍，很会捉盗贼，当捉到了就用锁链拴住他送交警察局。如果孩子们争吵，爷爷也会用拴盗贼的锁链来拴着孩子的脚，然后带去市场示众，他叫属下鸣锣告示说“来啊，来啊，来看兄弟姐妹之间吵架”。

柔声说爱

คุณอาของลูก เป็นชาวคริสต์ ท่านมีการงานดี จนได้เป็นถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ต่อมาท่านได้ปราบปรามยาเสพติดอย่างเข้มแข็ง กระทั่งถูกลวงไปฆ่าในโรงแรมอย่างอเน็จอนาจ และอำพรางคดีว่าเป็นเรื่องชู้สาว เป็นข่าวใหญ่หน้า 1 ในหนังสือพิมพ์อยู่นาน กระทั่งผู้ทำความผิดถูกจับ

史丹佛

ปัจจุบัน ลูกได้รับทุนเล่าเรียนหลวง (ทุนคิง) (King’s Scholarship) มาศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา กำลังศึกษาในชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแสตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อภาคการศึกษาที่ผ่านมา ได้ลงเรียนวิชาพุทธประวัติ ซึ่งศึกษาพระประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยวิธีแบบตะวันตก คือ อ่านและวิเคราะห์เรื่องราวทางประวัติศาสตร์จากพระไตรปิฎก

当功德没就破产

ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

告诉我一下可以吗 ?

十年前，我的前夫离开了我，去跟其他的女生同住。他的理由，是无法忍受我的情绪，住在家里很不快乐。后来我才知道，结婚十六年以来，他会跟女同事、客户有性关系。这都要看情况。在他喝酒，过夜晚生活时，他会跟我说，他要出去工作，而我要一直照顾三个孩子。虽然外表我表现出尊重丈夫，但心里却很伤心。我尽量让家庭生活过得很平安快乐，但我却无法办到。

固执的人

มีอยู่ครั้งหนึ่งลูกได้ไปกราบคุณยายพร้อมกับอีกหลายคน คุณยายได้พูดขึ้นว่า “อย่าแต่งงานนะเดี๋ยวไปเจอคนเจ้าชู้ ขี้เหล้าเมายาจะลำบาก” ลูกก็ลืมมโนปณิธานเดิมจนหมดสิ้น ในที่สุดลูกกับเขาก็ได้แต่งงานกัน แต่เขาไม่มีเงิน ลูกจึงใช้เงินของตัวเองเป็นค่าสินสอดทองหมั้นทั้งหมด จริงอย่างคุณยายว่าค่ะ เริ่มแต่งลูกก็ลำบากแล้ว หลังจากแต่งงานแล้ว ลูกก็นึกว่าเขา

不知道是谁骗谁

การเพิ่มรักให้สะพรั่งด้วยการเปลี่ยนแฟนเหมือนเปลี่ยนเสื้อ คงไม่มีใครชอบคำๆนี้สักเท่าไหร่ แต่ไม่ทราบเป็นเพราะเหตุใด คำๆนี้จึงกลายไปเป็นหนึ่งในฉายาของผมอย่างเต็มๆ ทำให้ครอบครัวต้องสับสนวุ่นวาย สุดท้ายผมก็ตัดสินใจปิดฉากปัญหาทั้งปวง ด้วยการ....

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)