ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า

没有预警

หลวงพ่อบอกว่า ที่พวกเราได้มาสร้างบุญเช่นนี้ ไม่ใช่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เป็นเพราะเราได้เคยสร้างบุญร่วมกันมาก่อน ลูกฟังแล้วก็ยังไม่คิดอะไร จนวันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ ลงข่าวหน้าหนึ่ง ว่าผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้สายไฟจี้ตัวเองตาย พอลูกเห็นภาพ ก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ เพราะผู้หญิงคนนั้น คือ เพื่อนของลูก ที่เดิมนัดกับลูกจะมาวัดในวันลอยกระทง แต่ไม่มานั่นเอง ลูกย้อนนึกถึงคำพูดหลวงพ่ออีกครั้ง เธอคงไม่ได้ทำบุญร่วมกันมา จึงหมดโอกาสสร้างบุญร่วมกันในชาติน

不要迟疑

วันนั้นหลวงพ่อได้พูดถึงอานิสงส์การบูชาข้าวพระในวันอาทิตย์ต้นเดือน ว่ามีความสำคัญมาก ลูกรับจำและรับทำ จึงตั้งใจมาบูชาข้าวพระไม่เคยขาดเลย และเมื่อเวลามีบุญอะไรก็ตามที่หลวงพ่อบอก ลูกก็ทำทุกๆบุญ จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ

为什么我会在牌桌上出生

เรื่องขอเด็กที่เกิดมากลางวงไพ่ และโตมากับวงไพ่ ...ความไม่รู้ที่ทำให้เกือบต้องไปอยู่ในปรโลก ...กุมารทองจอมซนที่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในบ้าน ...พบกับโรคภัยที่มากับการดื่มสุรา ...ความทรมานของคนที่ถูกถอนฟันจนเกือบหมดปาก และคำถาม 1. ทำไมข้าพเจ้าจึงต้องเกิดในวงไพ่ ครอบครัวแตกแยกและต้องพลัดพรากจากพี่ชาย 2. กรรมใดทำให้คุณแม่ป่วยเป็นไทรอยด์ จะทำบุญอย่างไรให้ดีขึ้น 3. การเข้าวัดแบบมีคนชวนกับไม่มีคนชวน สร้างบุญมาต่างกันอย่างไร..

强盗为什么对她这么不客气

ความน้อยใจเป็นต้นเหตุ ทำให้ต้องพลัดพรากจากถิ่นฐานบ้านเกิดจนตลอดชีวิต ...ความแค้นเคืองที่ติดตามมาจากอดีตชาติ ...ผลบุญที่ได้จากการทำนุบำรุงพระศาสนาของคนกับพระ และคำถาม 1.กรรมใดทำให้ถูกส่งตัวไปประเทศจีนแล้วไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลย 2.บุพกรรมใดทำให้โดนกระชากสร้อย และถูกผลักให้ล้ม ตอนล้มมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดมาช่วย จึงมีความรู้สึกเหมือนค่อยๆ ล้ม และได้รับบาดเจ็บไม่มาก...

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)

二十五岁

ทำไมคนโบราณมักจะพูดว่า วัยเบญจเพส ให้คอยระวังตัว ให้คอยทำบุญเผื่อไว้ บางคนอาจจะตาย หรือป่วยหนักแรงๆในอายุตอนนี้ หรือบางคนก็ได้ดิบได้ดีไปเลยค่ะ แล้วจริงๆเป็นอย่างไรค่ะ และต้องทำอย่างไรให้ถูกหลักวิชชาเมื่อถึงวัยเบญจเพสคะ

浮城

ท่านได้มาบวชสามเณร 3 ครั้ง คือ ตอนอายุ 9 ปี 12 ปี และ 14 ปี และในการบวชสามเณรครั้งสุดท้ายนี้เอง ท่านได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะอยู่ในเพศบรรพชิตตลอดชีวิต และท่านยังบอกอีกว่า “แม้จะอยู่รูปเดียวก็สามารถอยู่ได้ เมื่อบวชเข้ามาแล้วจะไม่กลับออกไปอีก เพราะมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จะไม่ว้าเหว่ เณรอยากอยู่ที่นี่ อยากบวชปฏิบัติธรรมเละอยากเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”

我不伤心了

รุ่งเช้าลูกก็ได้เจออานุภาพของหลวงปู่สด คือ ลูกได้เช่าบ้าน 2 ชั้นในราคาเดือนละ 5 พันบาท เพื่อเปิดร้านขายของ วันนั้นเป็นวันที่เจ้าของบ้านจะมาเก็บค่าเช่า แต่ลูกรู้ดีว่าขณะนี้ในตู้เซฟมีเงินอยู่เพียงพันกว่าบาทเท่านั้น แต่ในใจนั้นก็นึกถึงหลวงปู่ และท่องสัมมาอะระหัง นึกในใจว่า “หลวงปู่ช่วยด้วย” แล้วจู่ๆเจ้าของบ้านก็

动手

ฝ่ายแม่สามียังไม่สะใจบอกให้สามีมาตบตีลูกซ้ำอีก บอกว่า “เอามันเลย ตบให้ตายเลย” เอากันอย่างนี้เลยเหรอ ได้คราวนี้ลูกได้สติจึงคว้ารองเท้าส้นสูงของลูก ตีกลับไปที่หน้าสามี อย่างไม่ยั้งจนดั้งหัก แล้วก็หันไปจะเล่นงานแม่สามี ลูกชี้หน้าแล้วบอกว่า “คราวนี้...ตัวแกแล้วล่ะ”