ซีรีย์ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

อานุภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

ทันใดนั้นเอง เสียงกระสุนหลายนัด ก็ดัง ปังๆๆ ออกมาจากบ้านซึ่งอยู่ตรงข้ามฝั่งถนนตรงนั้น แล้วเสียงก็ดัง ปังใหญ่ คล้ายใครเอาค้อนมาทุบกระจกหน้ารถของลูกค่ะ ลูกตกใจมาก คิดว่าเป็นกระสุนแน่ ที่ทะลุเข้ามา

อานุภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

ทรัพย์สินต่างๆที่อยู่ในบ้านแท้ๆ โจรยังเอาไปไม่ได้ ซึ่งในตอนเกิดเหตุนั้น ขนาดยังไม่ได้หล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯเลย เป็นเพียงบุญที่เราปลื้มปีติ เลื่อมใสศรัทธาที่จะได้หล่อรูปเหมือนของท่านด้วยทองคำเท่านั้น บุญนี้เมื่อถวายถึงมือพระเดชพระคุณหลวงพ่อแล้ว สมบัติของเราก็ไม่วิบัติ ถ้าเราไม่ได้ทำบุญครั้งนั้น ไม่รู้ว่าตอนนั้นสมบัติของเราจะเป็นอย่างไร

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

หลวงพ่อ...ท่านตั้งใจที่จะส่งเสริมให้พระเณรได้เรียนฝ่ายปริยัติ ส่วนฝ่ายปฏิบัติท่านสอนเอง ในที่ปีผมไปอยู่ที่นั่น เป็นปีแรกที่หลวงพ่อเปิดสำนักเรียน เปิดโรงเรียน ผมเรียกว่าเป็นนักเรียนรุ่นแรกของวัดปากน้ำ ในสมัยนั้นหลวงพ่อจะให้กำลังใจดีมาก ท่านส่งเสริมการเรียนอย่างดียิ่ง ยิ่งเป็นสามเณรเล็กๆ หลวงพ่อจะให้ความเมตตาเป็นพิเศษนะครับ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (2)

วันหนึ่งท่านมาพูดในโบสถ์ว่า “พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่เป็นของจริง” ท่านว่าอย่างนี้ แล้วก็ไม่อดจริงๆครับ อยู่กับหลวงพ่อก็สบายอย่างนี้ครับ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (3)

“พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่จริง ถึงจะถูกอะไรปิดบังก็ชั่วครั้งชั่วคราวเดี๋ยวก็หาย พวกแกคอยดูต่อไปเถอะ วิชชาธรรมกายต่อไปจะคลุมทั้งประเทศ แล้วถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆ จะคลุมทั้งโลก จะป้องกันศาสนาได้ เพราะวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาจริง พิสูจน์ได้”

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (4)

น่าอัศจรรย์ครับ คนมารับพระจากท่านก็หลายหมื่นคน แต่ท่านก็ยังจำได้ว่าท่านได้ให้ไปแล้ว หลวงพ่อ...ท่านกล่าวว่า พระของท่านเป็นพระที่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ทำเพื่อเป็นธุรกิจการค้า แต่เพื่อเป็นของขวัญให้กำลังใจแก่ผู้ที่ศรัทธา แต่ถ้าผู้ใดคิดไม่ดี ถ้าเอาของท่านไปทำอย่างหนึ่งอย่างใดมา มันก็เกิดอันตราย เช่นเรื่องนี้

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (5)

ผมเห็นหลวงพ่อ...ท่านรับแขก โดยช่วงเย็นจะมีญาติโยมไปพบท่าน หลังจากหลวงพ่อ...ท่านทำวัตรแล้ว แต่ละคนไปเล่าให้ฟังว่า เป็นโรคอะไร มีอาการอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า เขียนมาว่ามีอาการของโรคเป็นอย่างไร ท่านให้เขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ แล้วไปใส่ตู้ไว้ ตู้อยู่หน้ากุฏิของท่าน ผมและเพื่อนไปช่วยกันเก็บจากตู้ไปใส่ในโถไว้ให้หลวงพ่อ แล้วท่านก็จะนำไปแก้ให้ในโรงงาน

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (6)

ผมฟังแล้วก็...โอ...หลวงพ่อของเรานี่ไม่ธรรมดา ท่านเป็นต้นแบบจริงๆเลย ท่านนะเป็นสุดยอดพระผู้ประหยัดในการใช้สิ่งของต่างๆเลยครับ จีวรของท่าน ท่านจะใช้อย่างไรก็ได้ เพราะมีคนมาถวายท่านเยอะแยะ แม้กระทั่งพระเณรสอบได้ที่หนึ่ง ที่สอง สอบเปรียญได้ หลวงพ่อ...ท่านจะมีผ้าไตรแพรอย่างดีถวาย แต่ตัวหลวงพ่อเองกลับใช้ของที่ชำรุด เย็บปะเอาพอใช้ได้

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (7)

นึกให้เห็นดวงให้ได้ ถ้าใครหยุดใจได้จะปรากฏเป็นดวงใสแจ่มโตเท่ากับแก้วตา ขยายขึ้นโตก็เท่ากับ ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ใสสะอาดเหมือนเพชรไม่มีขนแมว โตเท่ากับแก้วตา นี่เป็นคำพูดของหลวงพ่อ พวกผมจำกันได้ ท่านจะพูดอย่างนี้เสมอๆและทำให้เราอยากปฏิบัติธรรม ผมก็ฝึกอย่างนี้

พระของขวัญไปได้มาได้

คืนนั้น สามีของลูกก็หลับไปพร้อมกับรำลึกนึกถึงพระของขวัญด้วยความเสียดาย แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทราบหรือไม่เจ้าคะ พอตื่นเช้าขึ้นมาก็ได้พบว่า องค์พระของขวัญที่ห้อยไว้กับสร้อยคอทองคำนั้น ได้กลับมาอยู่ที่ข้างหมอนอย่างน่าอัศจรรย์ สามีของลูกตกใจและแปลกใจมากว่า พระของขวัญ...ท่านน่าจะต้องอยู่กับสร้อยที่โจรเอาไปนี่นา แต่ทำไม...ท่านถึงกลับมาอยู่ที่ข้างหมอนได้อย่างไร

ข่าวบุญใสใส จาก ลอนดอน

กัลยาณมิตรรัชกิจ บุญรอดพานิช (ลุงเปี๊ยก) และ กัลยาณมิตรสุนันทา ยอดวัลลภ (ป้ากุ้ง) พอทราบข่าวหล่อรูปเหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ด้วยทองคำ ก็ถวายสร้อยคอทองคำรวม 12บาท ต่อมาพอถึงวันครูธรรมกาย ลุงเปี๊ยกเกิดจำได้ว่ายังมีทองในที่ลับอีก 1เส้น ป้ากุ้งก็ไม่น้อยหน้าถอดจากคอมาอีก

รอดตาย เพราะพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

ช่วงเวลาที่ได้ขับขึ้นสะพานนั้น ก็ได้เกิดกับเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดฝันคือ รถกระบะที่ขับมายางหน้าเกิดระเบิด ทำให้รถเสียหลักหมุนติ้วอยู่บนสะพาน พอรถหยุดหมุน ปรากฏว่าตำแหน่งของรถขวางอยู่กลางสะพานพอดี และในขณะนั้นเองก็ได้มีรถพ่วงสิบล้อขับขึ้นสะพานมาด้วยความเร็วสูง สิ่งที่ลูกสาวกับลูกชายคิดได้ในตอนนั้นคือ ไม่รอดแน่ๆ

รถไฟเฉี่ยว ตกสะพาน จมน้ำ...รอดได้

และทันใดนั้นเอง...เราก็ได้ยินเสียงหวูดรถไฟดังไล่มา เราจึงรีบพากันหลบเข้าไปตรงจุดพักคนข้างรางรถไฟ ลูกกับเพื่อนคนหนึ่ง คือ หมอณัฐชัย ยืนอยู่ด้วยกัน ตอนนั้น เสียงหวูดรถไฟดังกระชั้นมากขึ้นเรื่อยๆ และรถไฟได้พุ่งเฉี่ยวพวกเรา ขณะนั้นลูกรู้สึกว่ามีอะไรมาฟาดศีรษะอย่างแรง ทำให้ลูกกับหมอณัฐชัยกระเด็นตกลงมาจากสะพาน ดิ่งลงกระแทกกับพื้นน้ำ

รอดพ้นจากไฟไหม้ อย่างอัศจรรย์

เหตุเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา ในช่วงหัวค่ำ ขณะที่ลูกได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญชวนคนมานั่งสมาธิที่บ้าน โดยไม่ทันรู้เลยว่าที่ร้านอาหารของลูกในกลางดึกกำลังเกิดภัยพิบัติร้ายแรง เพราะได้เกิดไฟฟ้าลัดวงจรขึ้นที่หน้าธนาคารใกล้กับร้านของลูกซึ่งเป็นห้องแถวอยู่ใกล้ๆกัน ไฟก็ลุกไหม้กระพือโหมอย่างรวดเร็ว

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (8)

พระเดชพระคุณพระวิสุทธิวงศาจารย์ เป็นรองเจ้าอาวาสวัดปากน้ำภาษีเจริญ เจ้าคณะภาค7 รองแม่กองบาลี กรรมการมหาเถรสมาคม พระอาจารย์ใหญ่โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดปากน้ำภาษีเจริญ และพระอาจารย์ใหญ่ของคุณครูไม่ใหญ่ ท่านเป็นผู้ที่อยู่ในยุคสมัยของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ วันนี้ท่านจะได้มีเรื่องราวในสมัยของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ มาเล่าสู่กันฟัง