วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น ร่วมกับชุมชนชาวพุทธรัฐวิคทอเรีย จัดงานฉลองวิสาขบูชานานาชาติ

วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น ร่วมกับชุมชนชาวพุทธหลากหลายชนชาติในรัฐวิคทอเรีย ประเทศออสเตรเลีย ได้จัดงานฉลองวิสาขบูชานานาชาติ ประจำปีพุทธศักราช 2567

นฬปานชาดก ชาดกว่าด้วยการใช้ปัญญาพิจารณา

ครั้งหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปถึงหมู่บ้านนฬปาน แคว้นโกศล พร้อมด้วยพระภิกษุสามเณรจำนวนหนึ่ง พระภิกษุทั้งหลายได้ลงไปอาบน้ำในสระน้ำ เห็นต้นอ้อขึ้นอยู่มากมาย จึงให้สามเณรไปตัดมาทำกล่องเข็ม.....เมื่อสามเณรตัดต้นอ้อขึ้นมาดู ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะต้นอ้อไม่มีปล้องเลย เป็นรูกลวงตลอด จึงพากันไปแจ้งพระภิกษุ พระภิกษุทั้งหลายจึงนำต้นอ้อไปเพื่อกราบทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

สายใยรักนก-ปลา

วัดพระธรรมกายฮ่องกง พิธีถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน พิธีอุทิศส่วนกุศล และ ปล่อยสัตว์-ปลา

เมื่อสาธุชนได้เดินทางมาถึงวัดแล้ว พระอาจารย์ได้นำปฏิบัติธรรม กลั่นใจให้ใสสะอาด ต่อจากนั้น กัล ฯ สุนันท์ กล้านา และกัล ฯลอน มหาฤทธิ์ และกัล ฯจิว ไหล่ ก๊วน ชาวฮ่องกง นำกล่าวคำถวาย

ทานของสัตบุรุษ

สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยศรัทธา (ทำให้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก และเป็นผู้มีรูปสวยงาม น่าดู น่าเลื่อมใส ประกอบด้วยผิวพรรณงามยิ่งนักในที่ที่ทานนั้นเผล็ดผล (บังเกิดขึ้น))

คหบดีผู้สละเรือนออกบวช

คราวนี้ กระผมจึงหันมาสนใจและอ่านหนังสือพระพุทธศาสนา เมื่อได้อ่านจึงทราบว่า ความหมายของการบวชนั้นคืออะไร บวชไปก็เพื่อตัดความกังวลในเรื่องครอบครัว หากสิ่งที่สละได้ยาก แต่สามารถสละได้ สิ่งที่กระทำได้ยาก แต่สามารถกระทำได้ อย่างนี้จึงจะสามารถมีความเป็นอิสระ พบกับความสุขของชีวิตที่แท้จริง

หญิงงามเมือง ผู้มีใจงาม

ชนบทกาสีมีส่วยประมาณเท่าใด ส่วยของเราก็มีประมาณเท่านั้น ชาวนิคมกำหนดราคาแคว้นกาสีแล้ว ตั้งราคาเราไว้ครึ่งหนึ่ง ของราคาแคว้นกาสี ภายหลังเราเบื่อหน่ายในรูป เมื่อเบื่อหน่ายจึงคลายกำหนัด เราอย่าพึงแล่นไปสู่ชาติสงสารอีกบ่อยๆ วิชชา ๓ เราทำให้แจ้งแล้ว เราได้ปฏิบัติคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว

ปชาบดีเถรี ผู้รัตตัญญู (๓)

อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีพึงดูถูกอายุนั้นเสีย พึงประพฤติตน ดุจคนมีศีรษะถูกไฟไหม้ มฤตยูที่จะไม่มาถึงย่อมไม่มี

สภาพของเปรตแต่ละชนิด

เปรตชิ้นเนื้อ ครั้งหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในอากาศ พวกแร้งบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างพากันโผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น และชิ้นเนื้อนั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสงสาร จึงคิดว่าน่าอัศจรรย์เป็นนักหนา ต่อมาได้กราบทูลให้พระพุทธองค์ทรงทราบ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าประวัติของเปรตตนนี้ว่า

โมรณัจจชาดก-ชาดกว่าด้วยผู้ขาดหิริโอตัปปะ

ครั้นเมื่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประกาศพระพุทธศาสนาในแคว้นมคธรัฐแล้ว ต่อมาเมื่อพระองค์เสด็จจากนครราชคฤห์ อันมีฉายาว่าเบญจคีรี ที่มีภูเขาทั้ง 5 เป็นปราการมาประทับยังนครสาวัตถีในแคว้นโกศลนั้น แสงธรรมจากพระพุทธองค์ก็ส่องรัศมีกระจ่างไปทั่วแผ่นดินอนุทวีป